Kobiety cierpią na artrozę stawów kolanowych nieco częściej niż mężczyźni. Arthrozia rozwija się zwykle po czterdziestu latach, chociaż czasami zdarzają się przypadki „młodej" gonartrozy - po urazach lub wśród profesjonalnych sportowców.
Cięższa artroza stawów kolanowych jest najtrudniejsza u pełnych kobiet, a także u tych, którzy mają silne żylaki na nogach.
Choroba zaczyna się stopniowo, od niewielkiego bólu w kolanie podczas chodzenia. Najtrudniejszą rzeczą dla pacjentów jest zejście lub wspinanie się po schodach. Nawet ból często występuje, gdy osoba musi wydostać się z pozycji siedzącej (z krzesła lub z łóżka) - pierwsze kroki są zwykle najbardziej bolesne. Następnie, jeśli się rozbierzesz, bóle w kolanach są nieznacznie zmniejszone. Ale z długim chodzeniem, a po nim bóle znów powracają.
W spoczynku, siedząc i leżąc, ból zwykle mija. Początkowe ból artrozy stawów kolanowych nie występuje „za sekundę", to znaczy nie pojawiają się natychmiast, w ciągu jednego dnia. Okres intensywnego bólu w gonartrrozie jest prawie koniecznie poprzedzony okresem wielo -miesięcznego lub nawet wieloletniego bólu, które występują wyłącznie z długim chodzeniem, ładowaniem, wchodzeniem po schodach lub wstania z krzesła.
Jeśli ból gwałtownie powstał, w ciągu jednego dnia, a ponadto, za jedną sekundę, ale zanim nie było bólu w kolanie, to zwykle wskazuje na inne choroby lub uszkodzenie. Na przykład, aby uszczypnąć menisk, naruszenie maziowej skorupy stawu lub trafienie między chrząstką kolana kawałka chrząstki (chrząstka podekscytowania ciała).
Jednak w przypadku gonartrozy mogą również wystąpić takie problemy, a następnie skomplikowają przebieg artrozy, dodają ostrego bólu. A następnie artrozę kolanową będzie musiała zostać leczona, biorąc pod uwagę powyższe powikłania. Ale początkowo diagnoza „artrozy stawu kolanowego" jest dokładnie potwierdzona przez stopniowy rozwój objawów bólu.
Pierwszy etap artrozy stawu kolanowego
Pomimo czasami intensywny ból, początkowo, na pierwszym etapie gonartrozy kości kolan zachowują swój oryginalny kształt i prawie nie są zdeformowane. Ale sam staw może wyglądać trochę spuchniętej.
Taka zmiana kształtu stawu początkowo może być związana z zapaleniem błony maziowej (zapalenie błony maziowej jest akumulacją w kolanie płynu patologicznego).
Jeśli płyny w stawie są „zyskane" zbyt duże, rozprzestrzeniają się nawet na tył kolan, na obszar deryki podkolanowej. Takie nagromadzenie cieczy nazywa się torbiel Bakera. Termin „torbiel Bakera" często przeraża pacjentów, ponieważ nazwa prowadzi wiele osób do pomysłu, że mówimy o procesie onkologicznym. Jednak ten stan nie ma nic wspólnego z onkologią i guzami. Torbiel Bakera to tylko termin oznaczający akumulację płynu w kolanie. Czasami, gdy gromadzi się zbyt dużą ilość tego płynu, pęka pod kolanem i poniżej - na tył dolnej części nogi. Ale nawet w tym przypadku nie dzieje się nic strasznego: torbiel Bakera jest zwykle łatwo zmniejszony pod wpływem leków przeciwzapalnych lub wprowadzenia leków hormonalnych do kolana. W związku z tym torbiel Bakera należy traktować. Ale w żadnym wypadku nie trzeba go obsługiwać!
Drugi etap artrozy stawu kolanowego
W drugim etapie gonartrozy, kilka miesięcy później od początku choroby, ból kolana staje się wyraźnie silniejszy. Ból występuje już z minimalnego obciążenia lub bezpośrednio po nim.
Oznacza to, że ból jest teraz spowodowany prawie każdym ruchem w dotkniętym kolanie. Ale zwłaszcza kolano boli po długim ładunku, długim spacerze, ubranym nawet w małe ciężary.
Po dość długim odpoczynku ból zwykle przechodzi całkowicie, ale podczas następnego ruchu natychmiast pojawia się ponownie.
Mniej więcej w tym samym czasie do bólu dodaje się chrupnięcie stawu kolanowego. Różni się znacznie objętością od ledwie słyszalnych kliknięć, czasami towarzyszącymi poszczególnym ruchom zdrowych stawów.
W miarę postępu choroby, taki chrupnięcie, najpierw słabo wyrażone, staje się bardziej słyszalne i odrębne.
Chcę jeszcze raz podkreślić: nie ma potrzeby mylowania szorstkiego chrupnięcia artretycznego w stawie, prawie zawsze towarzyszy ból, z nieszkodliwym chrupnięciem stawów, które występują u niektórych zdrowych ludzi i nie towarzyszy im ból.
Bezbolesna miękka przeważnie stawów może być jedynie konsekwencją słabego aparatu więzadła lub konsekwencją nadmiernej ruchliwości stawów lub innych indywidualnych cech w strukturze stawów u danej osoby. Zazwyczaj taki miękki kryzys niczego nie zagraża, nie ma negatywnych konsekwencji i nie zwiększa ryzyka chorób stawowych w przyszłości. Arthrozia stawu kolanowego, zapalenie stawów, uszkodzenie łąkotki itp.
Równolegle do wzmocnienia bólu i pojawienia się kryształu, na drugim etapie gonartrozy, zdolność normalnego zginania nogi w kolanie maleje. Próbując zgiąć kolano „do zatrzymania", w stawie występuje ostry ból, a częściej pełne zginanie kolana staje się po prostu niemożliwe. Czasami kolano jest zgięte tylko do rogu 90 stopni, a następnie idzie z trudem i przez ból.
Na tym samym etapie choroby staje się zauważalne, że staw jest zdeformowany - przede wszystkim dotyczy to deformacji kości, zmian w kształcie kości stawów (po uczuciu kolan można zauważyć, że jego kości zmieniły ich kształt, stały się tak, jakby szersze i „niegrzeczne").
Ponadto zmiana kształtu stawu jest pogarszana przez akumulację w stawie płynu patologicznego (zapalenie błony maziowej). Zapalenie błony maziowej na tym etapie gonartrozy zdarza się znacznie częściej, a czasem wyrażało znacznie więcej niż na początku choroby, na pierwszym etapie.
Trzeci etap artrozy stawu kolanowego
W trzecim etapie gonartrozy ból kolana w kolanie jest dalej nasycony. Teraz kolano boli nie tylko podczas poruszania się i chodzenia. Ból zaczyna przeszkadzać osobie nawet w spoczynku. Pacjentowi trudno jest znaleźć wygodną pozycję w łóżku, uruchomić dotknięte kolano, aby nie bolało. A jednak, znajdując właściwą pozycję, osoba może zwykle zasnąć. Chociaż, jeśli zniszczenie stawu jest połączone z zaburzeniami krążenia, stawy zaczynają się „przekręcać" w środku nocy, zwykle podczas zmiany pogody lub, jako samych pacjentów, „deszcz".
Mobilność stawu kolanowego w tym czasie jest zmniejszona do minimum. Kolano jest już całkowicie niemożliwe do zginania silniejszego niż 90 stopni. A czasem kolano prawie wcale się nie zginał. Ponadto okazja często znika do końca, to znaczy prostować nogę. W tym przypadku chory człowiek cały czas chodzi po lekko wygiętych nogach.
W porównaniu z drugim etapem, na trzecim etapie gonartrrozy stawu, staw jest jeszcze bardziej zdeformowany, aw niektórych przypadkach deformacja nóg „Varior" lub „Valgus" rozwija kształt w kształcie O lub X. W rezultacie osoby o podobnych deformacjach nóg często stają się niestabilne.